Pamięci górników
1. Wychodzisz z domu, czy do grobu? Nie wiesz.
Idziesz do pracy,bo ludzie w potrzebie.
Codziennie winda ,pociąg, później droga,
Gdzieś w głębi ziemi, do ściany na nogach.
Ref. Święta Barbara ma Cię pod opieką,
Znów nowa ściana, do przodka daleko.
Twarz cała w pyle, jak w pudrze skurzona,
A w domu czeka z obiadem Twa żona.
2. Ciągle z modlitwą do świętej Barbary,
Wciąż w wirze pracy,w powietrzu opary,
Opary gazu, metanu groźnego,
Co decyduje o Tobie kolego
Ref. Święta Barbara ma Cię pod opieką,
Znów nowa ściana, do przodka daleko.
Twarz cała w pyle, jak w pudrze skurzona,
A w domu czeka z obiadem Twa żona.
3. Zadecyduje,czy przyjdziesz do domu,
Gdzie Twa Rodzina,gdzie obiad już stygnie,
Albo wybuchnie! Zawali się wokół
A przed oczami Twe życie Ci mignie!
Ref. Święta Barbara ma Cię pod opieką,
Znów nowa ściana, do przodka daleko.
Twarz cała w pyle, jak w pudrze skurzona,
A w domu czeka z obiadem Twa żona.
4. Ty pozostaniesz w swym grobie pod ziemią!
Święta Barbara wnet Ci się objawi,
Pójdziesz pod rękę z Nią , gdzie inni już drzemią,
Ci , którzy jak Ty się nie poddawali!
Ref. Święta Barbara ma Cię pod opieką,
Znów nowa ściana, do przodka daleko.
Twarz cała w pyle, jak w pudrze skurzona,
A w domu czeka z obiadem Twa żona.
Roman Kręplewicz 1.12.2016
