Ballada o Czartowym Polu
(Początek- razem, cały zespół)
1. Łandaradaj, Łandaradaj, Łandaradara dajdara
Łandaradaj, Łandaradaj, Łandaradara dajdam
Tuż obok Suśca szumią Szumy,
swoją piosenkę wiekową.
Opowiadają o tym głuszce,
swoją tonacją godową.
2. Łandaradaj, Łandaradaj, Łandaradara dajdara
Łandaradaj, Łandaradaj, Łandaradara dajdam
Szumią o polu i gęstym lesie,
złu zaczajonym w sosinach.
O tym, że kiedyś, gdy przyszedł wrzesień,
ballada się rozpoczyna.
3. Łandaradaj, Łandaradaj, Łandaradara dajdara
Łandaradaj, Łandaradaj, Łandaradara dajdam.
W sercu lasu jest polana pośród sosen stada.
Na polanie siedzi diabeł, bajkę opowiada.
Bajkę o tym, że tu kiedyś wszyscy diabli byli
Na polanie , wokół lasu razem się gonili.
4. Łandaradaj, Łandaradaj, Łandaradara dajdara
Łandaradaj, Łandaradaj, Łandaradara dajdam
Kiedy tak gonili w koło, to figle płatali
i nie jednej we wsi krowie, mleko odebrali.
Albo wzięli się na sposób, czarów swych użyli.
rolnikowi kłosy zboża w gorycz zamienili.
5. Łandaradaj, Łandaradaj, Łandaradara dajdara
Łandaradaj, Łandaradaj, Łandaradara dajdam
Stoją tu do dziś ruiny zamku diabelskiego,
nie chadzajcie tam dziewczyny, bo wciągną do niego.
Zdarzyło się ,że zza drzewa chwycił za spódnicę
obezwładnił i zniewolił dla siebie dziewicę.
6. Łandaradaj, Łandaradaj, Łandaradara dajdara
Łandaradaj, Łandaradaj, Łandaradara dajdam
A kto przy księżyca blasku zabłądzi do lasu,
diabły go przeniosą szybko do odległych czasów.
Będzie błądził będzie szukał wiecznie domu swego,
ale jest w zamierzchłych czasach, nie trafi do niego.
7. Łandaradaj, Łandaradaj, Łandaradara dajdara
Łandaradaj, Łandaradaj, Łandaradara dajdam.
Teraz wam się przyznam szczerze, to się nie zdarzyło,
Lecz legend posłuchać , wierzeń, jest przyjemnie, miło.
Kiedy przyjdzie wam ochota zasnąć gdzieś w stodole,
To nie idźcie, przyjdźcie do nas, na Czartowe Pole!
(Zakończenie - razem cały zespół)
Łandaradaj, Łandaradaj, Łandaradara dajdara
Łandaradaj, Łandaradaj, Łandaradara dajdam
1/2 maja 2007 Roman Kręplewicz
