Odlecieć w marzenia

Odlecieć w marzenia.

1.Dzień cały płonę, w muzyce tonę,
zagłębiam się w akordów dźwięki.
W myśli mej bije, serce szalone,
w takt podsłuchanej gdzieś piosenki...
Piosenki, która ogień roznieci,
rozświetli watry, w Tatry poleci,
powróci znowu, tęczą natchniona,
górą, doliną, rozweselona.

Ref. Odlecieć chcę do góry z nią w krainę marzeń,
niech wiolinowy klucz,właściwą drogę wskaże,
rozwinę słowa, które Ona mi opowie,
i zaśpiewają razem ze mną ją Skaldowie!
odlecieć chce do góry z nią , hen , gdzieś w przestworza,
zajrzeć do domów, i zahaczyć kłosy zboża,
powrócić znowu chcę, gdzie budzą się marzenia,
stary fortepian mi przypomni dawne brzmienia.

2.Już otoczyła mnie noc kwietniowa,
pora spać, czas już zasnąć w słowach,
o naszych górach, o naszym niebie,
o snach z przeszłości w drodze , do Ciebie.
Słowa o Tatrach, naszych wysokich,
nieba błękicie bardzo głębokim,
również o listach, Tobą natchnionych,
chwilach z muzyką, niedoścignionych.


Ref. Odlecieć chcę do góry z nią w krainę marzeń,
niech wiolinowy klucz,właściwą drogę wskaże,
rozwinę słowa, które Ona mi opowie,
i zaśpiewają razem ze mną ją Skaldowie!
Odlecieć chce do góry z nią , hen , gdzieś w przestworza,
zajrzeć do domów, i zahaczyć kłosy zboża,
powrócić znowu chcę, gdzie budzą się marzenia,
stary fortepian mi przypomni dawne brzmienia.

Oświęcim 22 kwietnia, 2007 Roman Kręplewicz

Do M

DO M.
Piosenka jest Hołdem, dziękczynieniem jakie składam Muzyce....

1.Skoro świt wziąłem manele i wyjechałem w trasę..
Pociąg wiezie mnie tam ,gdzie śpi wiatr.
Droga biegnie gdzieś daleko , wciąż ubywa kasy..
W zamian za to przybyło mi lat..

Ref: Słońca blask wciąż oświetlał , zasłaniał drogi cel,
z każdym dniem był mi bliższy całego życia sens..
Jadąc tak wciąż wierzyłem że spełni się mój sen..
Że będę tam, gdzie śpi wiatr i moje marzenia.

2.Księżyc wstał , gwiazdy na niebie rachują kilometry..
Ciemność nocy tuli mnie do snu.
Jednak wciąż jadę w nieznane nie bacząc na efekty,
jadę , gdzie życia sens , gdzie jego wspomnienia..

Ref: Słońca blask wciąż oświetlał , zasłaniał drogi cel,
z każdym dniem był mi bliższy całego życia sens..
Jadąc tak wciąż wierzyłem że spełni się mój sen,
że będę tam,gdzie śpi wiatr i moje marzenia.

3. Panno M jadę do Ciebie.. Marzenia się spełniają.
Może wspomnień czar przyniesie czas...
Niech muzyka budzi serca , niczym ptaki w maju,
niech miłość wzajemna łączy nas..

Ref: Słońca blask wciąż oświetlał , zasłaniał drogi cel,
z każdym dniem był mi bliższy całego życia sens..
Jadąc tak wciąż wierzyłem że spełni się mój sen,
że będę tam, gdzie śpi wiatr i moje marzenia.

Roman Kręplewicz

Podaj Dołoń

Podaj Dłoń

1. Biją ludzkie serca ,biją póki życie trwa.
W ciągłej poniewierce jesteś Ty ,jestem ja.
Zaklęte marzenia,jak pejzaże zmienia los,
do życia wspomnienia budzi czas.

Ref. : Magdaleno Mario ,
podaj swą pomocną dłoń.
Pozwól liczyć na nią ,
jak najszybciej dotrzeć doń.
Dam Ci za to różę ,
co królową kwiatów jest,
dam Ci serca bicie,
dam Ci swej przyjaźni gest.

2. Jesteś tak daleko ,
tajemnicza niczym czas...
W górach , ponad rzeką ,
tam , gdzie wiosna wita nas.
Tyś w nieba błękicie ,
w śpiewie ptaków , w blasku gwiazd...
Raz na całe życie
przyjaźń połączyła nas..

Ref.: Magdaleno Mario
podaj swą pomocną dłoń.
Pozwól liczyć na nią ,
jak najszybciej dotrzeć doń.
Dam Ci za to różę ,
co królową kwiatów jest.
Dam Ci serca bicie ,
dam Ci swej przyjaźni gest.

Roman Kręplewicz

Prywatazacja

Prywatazacja.

1. Przyszła wolność, demokracjai pluralizm i lustracja ....
Do wyborów wolnych stanąćPrzyszedł czas.
Było to w dziewięćdziesiątym..Do dzisiaj pamiętam o tym ,
Jak ówczesne władze wciążProsiły nas..
Byśmy się opamiętali rządzić władzy pomagali,
Byśmy państwowemuPowiedzieli NIE!!!
Byśmy prywatyzowali co nam komuniści "dali".
Brali to,co pozostawił PRL.

Ref. Prywatyzujmy się!!!
Niech nam komuna zginie...
Jak coś nie uda się...
Wszak można IM podłożyć świnię....
Rozbierzmy, co się da.
Wszystko, co z nich zostało...
Kopalnie, huty szkła,
Fabryki też.
Więc Bierz, co chcesz, kiedy chcesz,Ile Chcesz,Kogo Chcesz i jak Chcesz.
Byle nic nie zostało...

2.Rzadzić my będziemy teraz , przecież życie nie wybiera.
Czy PRL będzie w Sejmie , czy RP.
To dopiero się okaże, co nam wolność dała w darze.
Czy to warto było czekać czy też nie?
Każdy chodzi i narzeka, a robota wciąż ucieka,
góra siedzi przy korycie całe dnie.
Dwadzieścia pięć lat ubyło, w kraju nic się nie zmieniło.
Tam, gdzie spojrzysz gospodarka sypie się.

Ref. Prywatyzujmy się!!!
Niech nam komuna zginie...
Jak coś nie uda się...
Wszak można IM podłożyć świnię....
Rozbierzmy, co się da.
Wszystko, co z nich zostało...
Kopalnie, huty szkła,Fabryki też.
Więc Bierz, co chcesz, kiedy chcesz,ile Chcesz,Kogo Chcesz i jak Chcesz.
Byle nic nie zostało...

Słowa :Roman KręplewiczMuzyka: +Włodzimierz Plaskota

18.10.2015                                                                             Roman Kręplewicz