1.Rozpościerasz ramiona nade mną, muzyko,
zawracając z drogi prowadzącej donikąd..
Pokazujesz harmonię przeżytych wydarzeń,
tchniesz w mą duszę melodię kolorowych nut.
Tak jak matka, swe dziecko otula ramieniem
W takt muzyka kołysze wiatru uniesieniem
Jak pogoda na halach w tatrzańskich ogrodach
Tak melodio wyśnione słowa do mnie nieś.
Ref: Niech unosi piosenki halnego spojrzenie.
ozdobione dzwonkami bacówkowych łąk.
Aby spełnić się mogło życiowe marzenie,
proszę daj mi do ręki mikrofon i gong!
Niechaj echo rozniesie po świecie piosenkę,
o miłości, rozstaniach , tęsknotach i łzach.
Bym mógł posiąść muzykę, i wziąć ją pod rękę
Zapakować walizki i wyruszyć w świat.
2.Iść przed siebie daleko, gdzie łąki majowe,
tam gdzie niebo rozkłada tęczę kolorową.
Szczyty gór otulone w świerkowej zieleni,
tam gdzie słońce na liściach drzew blaskiem się mieni.
Gdzie wesoło na niebie szybują sokoły,
ocierając skrzydłami o gór szczyty gołe.
Płatki śniegu spadają na głowę wprost z nieba,
tam chcę z tobą muzyko iść, więcej nie trzeba!
Ref: Niech unosi piosenki halnego spojrzenie.
ozdobione dzwonkami bacówkowych łąk.
Aby spełnić się mogło życiowe marzenie,
proszę daj mi do ręki mikrofon i gong!
Niechaj echo rozniesie po świecie piosenkę,
o miłości, rozstaniach , tęsknotach i łzach.
Bym mógł posiąść muzykę, i wziąć ją pod rękę
Zapakować walizki i wyruszyć w świat.
3.Chciałbym z wami zaśpiewać o górach zielonych,
o wysokich Tatrach, szczytach ośnieżonych,
o naręczach kwiatów rosnących na halach,
o miłości do nieba , zbójnikach, góralach.
Więc pozwólcie mi śpiewać i żyć wraz z muzyką,
ona mnie odnalazła na drodze donikąd.
Pokazała drogę , tam gdzie są marzenia,
o piosence na scenie , oklaskach, natchnieniach.
Ref: Niech unosi piosenki halnego spojrzenie.
ozdobione dzwonkami bacówkowych łąk.
Aby spełnić się mogło życiowe marzenie,
proszę daj mi do ręki mikrofon i gong!
Niechaj echo rozniesie po świecie piosenkę,
o miłości, rozstaniach , tęsknotach i łzach.
Bym mógł posiąść muzykę, i wziąć ją pod rękę
Zapakować walizki i wyruszyć w świat.
5.05.2007 Roman Kręplewicz
